نام کاربری یا پست الکترونیکی
رمز عبور

تجهیزات بیمارستانی ttedit کنسرسیوم دانشگاهیان و متخصصان ایران - تجهیزات بیمارستانی

الکتروشوک زول

یکی از تجهیزات پزکاربرد بیمارستانی دستگاه الکتروشوک یا دی سی شوک و یا دفیبریلاتور می باشد. این دستگاه در احیای بیماران ایست قلب و نارسایی های قلبی به کار می رود.شایع‌ترین‌ علت‌ ایست‌ قلبی‌، یک‌ ریتم‌ غیرطبیعی‌ قلب‌ است‌ که‌ فیبریلاسیون‌ بطنی‌ نامیده‌ می‌شود. این‌ ریتم‌ غیرطبیعی‌ زمانی‌ اتفاقی‌ می‌افتد که‌ اکسیژن‌رسانی‌ به‌ قلب‌ ناکافی‌ باشد یا در نتیجه‌ حمله‌ قلبی‌، قلب‌ آسیب‌ ببیند. برای‌ تصحیح‌ ریتم‌ قلبی‌ می‌توان‌ از دستگاهی‌ به‌ نام‌ دفیبریلاتور خارجی‌ خودکار (دفیبریلاتور) استفاده‌ نمود.دفیبریلاتور دستگاهی است که شوک الکتریکی را به عضله قلبی که تحت یک آریتمی (ریتم غیر نرمال) کشنده است می رساند.

دوره آموزش تخصصی تعمیرات الکتروشوک

دوره آموزش تخصصی تعمیرات الکتروشوک

دوره آموزش تخصصی تعمیرات الکتروشوک

دوره آموزش تخصصی تعمیرات الکتروشوک

هم زمان با هر ضربان قلب که منجر به پر و خالی شدن قلب و گردش خون می شود، یک الگوی منظم و هماهنگ الکتریکی در قلب و در سلول های ماهیچه قلب اتفاق می افتد. هنگامی که به هر دلیلی این الگوی الکتریکی بر اساس ناهماهنگی(فیبریلاسیون) تغییر می کند، انقباض ماهیچه های قلب نامتعادل شده و خون پمپ نمی شود(دوره تعمیر تجهیزات پزشکی در تبریز).

این عمل موجب کاهش فشار خون، کمبود اکسیژن، آسیب ماهیچه قلبی و مرگ نابهنگام می شود. در چنین شرایطی لازم است ضربان قلب به صورت مصنوعی ایجاد شود و عملکرد قلب به حالت نرمال برگردد. به این منظور از دستگاه الکتروشوک یا دفیبریلاتور استفاده می شود.

این دستگاه در بخش های مختلف مراکز درمانی به خصوص بخش اورژانس و مراقبت های ویژه استفاده می شود. علاوه بر این از مدل پرتابل آن در آمبولانس و در حین رساندن بیمار به مراکز درمانی کمک گرفته می شود.از آن جای که دستگاه دفیبریلاتور در مواقع بسیار حساس در تماس نزدیک بیمار است، از لحاظ صحت عملکرد دارای اهمیت ویژه ای است به طوری که خطا یا نقص عملکرد آن به مرگ بیمار منجر می شود.

 0 تا 100 دروه تعمیر الکتروشوک 

از الکترو شوک برای بیمارانی استفاده می کنند که قادر به تحمل مصرف دارو نیستند و همچنین کاربرد دیگر آن برای افراد سالخورده ای است که به دلیل مشکلات جسمی نمی توانند از داروهای جدید استفاده کنند می باشد . درنتیجه دستگاه های الکتروشوک انرژی الکتریکی را از طریق الکترود ها در فاصله ی چند هزارم ثانیه با ولتاژ بالا تخلیه می کنند و موجب دپولاریزاسیون سلول های قلبی می شوند .

نکته ی مهمی که برای شما بسیار نکته ی مهمی می باشد این است که در صورت خرابی و یا ایجاد نقص در دستگاه الکتروشوک نگران هزینه ی بالا آن نباشید زیرا آموزشگاه آپادانا در تبریز با ارائه ی آموزش های جامع و کاربردی ویژه بازار کار در طی دوره تعمیرات تجهیزات پزشکی، صفر تا صد تعمیرات تجهیزات پزشکی را برای علاقمندان به این هوزه در کارگاه های مجهز آموزش می دهد.

مشکلات رایج الکتروشوک ها

دستگاه الکتروشوک یکی از ضروری ترین و پرکاربردترین دستگاه ها در مراکز درمانی و بیمارستان ها به شمار می آید که اگر با مواردی از قبیل مشکل:

تعمیر دستگاه الکتروشوک در باطری و عدم ذخیره مناسب انرژی الکتریکی

تعمیر دستگاه الکتروشوک سوختن خازن ها و قطعات الکترونیکی روی برد دستگاه

تعمیر دستگاه الکتروشوک مشکل در سیستم شارژ و دشارژ دستگاه

تعمیر دستگاه الکتروشوک قطعی سیم ها و اتصالات داخلی دستگاه

تعمیر دستگاه الکتروشوک بروز مشکل در نمایشگر دستگاه

تعمیر دستگاه الکتروشوک فرسوده شدن ولوم ها و دکمه های دستگاه

تعمیر دستگاه الکتروشوک فرسوده شدن و جرم گرفتگی الکترودها

دوره آموزش تعمیرات تجهیزات پزشکی در تبریز

برگزاری دوره آموزش تعمیر تجهیزات پزشکی در کارگاههای مجهز آپادانا زیر نظر تعمیرکار بردهای پزشکی مقدور میباشد. علاقمندان و کارشناسان مهندسی پزشکی و دانشجویان میتوانند با شرکت در دوره آموزش تعمیر لوازم پزشکی بازار کار و کسب خوبی بدست آورند.آموزش تعمیر تجهیزات پزشکی در تبریز شامل دو بخش تعمیر مکانیک دستگاه و بردهای پزشکی و آزمایشگاهی است. بیشترین تاکید در آموزش تعمیر لوازم پزشکی تعمیرات برد دستگاههای پزشکی میباشد.

cyberknife www.ircas.ir

سایبرنایف، شیوه‌ای نوین در درمان سرطان

سرطان، یکی از مشکلات بشر است که انسان ھا در طی سالیان دراز با استفاده از ھمه حوزه ھای مختلف دانش و فناوری -ونه فقط پزشکی- سعی کرده اند به تدریج شناخت خود رااز آن بیشتر کنند، تا درمان ھایی برای آن پیدا کنند و اگر در مورد برخی از انواع آنھا، درمان ھا،علاج قطعی نبوده اند، دست کم بر طول عمر و یا کیفیت زندگی بیماران در روزھا و ماه ھا وسال ھای باقیمانده عمر بیفزایند.

سایبرنایف جدید ترین روش درمان تومورهای سرطانی به صورت جراحی بسته میباشد و کاملا میتواند جایگزینی برای عمل جراحی باز باشد با این تفاوت که درمان با این روش بدون درد،خونریزی و کمترین عوارض جانبی برای بیماران سرطانی میباشد.

علاوه بر این درصد موفقیت و نابود کردن تومورهای سرطانی با این روش بسیار بالاست.

سایبر نایف روباتی است که که به روشی غیر تهاجمی و با هدف قرار دادن بسیار پر قدرت و دقیق تومورسرطانی و یا غیر سرطانی ، به پرتو درمانی می پردازد که جایگزین بسیار مناسبی برای عملهای جراحی برای خارج کردن تومور است. با استفاده ازعکسبرداری های لحظه ایی و دقت بالای این روبات هم اکنون پزشکان میتوانند سرطان هایی را که هیچگاه تصور نمی شد قابل درمان و یا در دسترس جراحان باشند را درمان کنند.

سایبر نایف با بازوی روباتیک خود وبا پرتوهای هماهنگ وارسال آن از مسیرهای چندگانه محل دقیق تومور را هدف و تومور را نابود کند . به وسیله این روش درمان ،میزان عوارض جانبی کاهش پیدا میکند زیرا این دستگاه پرتوهای تابشی را به محل دقیق تومور می تاباند و از درگیر کردن بافتهای سالم آن خوداری میشود

بنابراین استفاده از این روش برای درمان تومورهایی که در محل های بسیار حساس (مانند تومور مغزی و یا تومور نخاع) بسیار مفید و حیاتی میباشد . به وسیلهء بازوهای روباتیک سایبر نایف دیگر نیازی به استفاده از قالب سر و فیکس کردن سر بیمار در پرتو درمانی تومور مغزی نیست واین درمان را برای بیمار بدون درد خواهد کرد

به علاوه، تکنولوژی جدید سایبر نایف میتواند هدف های متحرک مانند سرطان شش و ریه را هم نابود کند. این دستگاه قابلیت تنظیم بر اساس حرکات مرتب سینه هنگام نفس کشیدن را دارد . این باعث میشود که دیگر نیازی به نگهداشتن نفس توسط بیمار نباشد و درمان با سرعت بیشتری پیش رود. بدون هیچ برش و یا بیهوشی در طول درمان، اکثر بیماران میتوانند پس از پایان جلسه درمان به زندگی عادی خود برگشته و به فعالیت روزانه خود بپردازند

نتیجه عمل به وسیله سایبر نایف در بسیاری ازغدد سرطانی بدن مخصوصا مغز، نخاع ، شش ، کلیه ،پانکراس ،ستون فقرات و پروستات شگفت انگیز است و درصد بسیار بالایی از بیمارن هیچ گاه دیگربه بیمارستان بر نمیگردند . باید در نظر گرفت که سایبر نایف برای تمامی تومورهای سرطان قابل استفاده نمیباشد بعنوان مثال نمیتوان از سایبر نایف جهت درمان سرطان سینه و یا کولون استفاده نمود

سایبرنایف جدید ترین روش درمان تومورهای سرطانی به صورت جراحی بسته میباشد و کاملا میتواند جایگزینی برای عمل جراحی باز باشد با این تفاوت که درمان با این روش بدون درد،خونریزی و کمترین عوارض جانبی برای بیماران سرطانی میباشدعلاوه بر این درصد موفقیت و نابود کردن تومورهای سرطانی با این روش بسیار بالاست.

همان طور که می دانیم پرتودرمانی یکی از درمان‌های سرطان است که در آن با تابانیدن اشعه بر توده سرطانی، سلول‌های سرطانی کشته می‌شوند. پرتودرمانی با اهداف و شیوه‌های متنوع و متفاوتی، انجام می‌شود. انجام پرتودرمانی نیاز به امکانات و محاسبات دقیق دارد، باید دقیقا محاسبه شود که چه میزان اشعه به بدن تابانیده شود، این میزان اشعه باید دقیقا بر هدف متمرکز شود.

سایبرنایف جدید ترین روش درمان تومورهای سرطانی به صورت جراحی بسته میباشد و کاملا میتواند جایگزینی برای عمل جراحی باز باشد با این تفاوت که درمان با این روش بدون درد،خونریزی و کمترین عوارض جانبی برای بیماران سرطانی میباشد.

از آنجا که توده‌ای که اشعه می‌گیرد در عمق بدن قرار دارد، باید اشعه طوری تابانیده شود که اعضای سر راه تحت تأثیر قرار نگیرند به همین منظور گاهی اشعه کل مورد نیاز را محسابه می‌کنند و از چند مسیر اشعه را به بدن می‌تابانند، طوری که نهایتا میزان کلی پرتو دریافتی برای کشتن سلول‌های سرطانی کافی باشد، اما از آنجا که اشعه به چند باریکه تقسیم شده و از چند زاویه به بدن تابانیده شده، اعضای سر راه آسیب نمی‌بینند.انجام همین فرایند مشکلات تکنیکی فراوانی دارد، مثلا تصور کنید که بیماری گلیوما در نزدیک عصب بینایی دارد، در این صورت حتی نیم میلیمتر، هم برای ما اهمیت فراوان دارد، چون هر اشتباهی می‌تواند منجر به نابینایی مریض شود.

سایبرنایف، شیوه‌ای است که به وسیله دکتر جان آر آدلر، استاد جراحی مغز و اعصاب و پرتودرمانی دانشگاه استنفورد و همچنین پیتر و راسل شونبرگ از شرکت پژوهشی شونبرگ، بنیان نهاده شد. در این شیوه البته خبری از چاقوی واقعی نیست ولی پرتو تابانیده شده به مانند چاقویی دقیق و بدون درد، بدون اینکه نیاز به بیهوشی باشد، عرصه را بر سلول‌های سرطانی تنگ می‌کند.

سایبرنایف دو جزء اصلی دارد

- پرتوی که توسط یه شتاب‌دهنده خطی ذرات تولید می‌شود

- یک بازوی روباتیک که این باریکه انرژی تولید شده را به نقطه مورد نظر بدن، هدایت می‌کند

هدف‌گیری تومورها در سایبرنایف با دقت بیشتری، نسبت به شیوه‌های معمول صورت می‌گیرد. سایبرنایف نخستین بار در سال ۱۹۹۰معرفی شد. اولین بار از روبات «فانوک» ساخت ژاپن در سایبرنایف استفاده شد اما سیستم‌های مدرن‌تر از روبات آلمانی موسوم به KUKA KR 240استفاده می‌کنند.

پرتو اشعه ایکس تولیدی با انرژی شش مگاوات، انرژی دارد، سایبرنایف می‌تواند هر دقیقه ششصد سانتی گری انرژی پرتو بتاباند، اما مدل‌های جدیدتر می‌تواند هشتصد سانتی گری را منتقل کنند. این پرتوها با استفاده از موازی‌سازها ی  collimator   هایی موازی می‌شوند و روی نقطه مورد نظر با اندازه دلخواه که مثلا می‌تواند از پنج میلیمتر تا شصت میلیمتر متغیر باشد، متمرکز شود.

دور بیمار، دوربین‌های اشعه ایکس‌ای قرار داده می‌شوند که موقعیت آناتومیک عضو هدف را به دقت مشخص می‌کنند، موقعیت بدن، با جایگاه توده که به وسیله سی‌تی یا MRI مشخص شده است، مقایسه می‌شود و یک برنامه کامپیوتری با دقت بازوی روبات را هدایت می‌کند، طوری که پرتو با دقت به توده تابانیده شود.

می توان سایبر نایف را نیزبه این شکل نیز تعریف کرد

روباتی که به روشی غیر تهاجمی و با هدف قرار دادن بسیار پر قدرت و دقیق تومورسرطانی و یا غیر سرطانی ، به پرتو درمانی می پردازد که جایگزین بسیار مناسبی برای عملهای جراحی برای خارج کردن تومور است. با استفاده از عکسبرداری های لحظه ایی و دقت بالای این روبات هم اکنون پزشکان میتوانند سرطان هایی را که هیچگاه تصور نمی شد قابل درمان و یا در دسترس جراحان باشند را درمان کنند.

سایبر نایف با بازوی روباتیک خود و با پرتوهای هماهنگ و ارسال آن از مسیرهای چندگانه محل دقیق تومور را هدف و تومور را نابود کند . به وسیله این روش درمان ،میزان عوارض جانبی کاهش پیدا میکند زیرا این دستگاه پرتوهای تابشی را به محل دقیق تومور می تاباند و از درگیر کردن بافتهای سالم آن خودداری میشود بنابراین استفاده از این روش برای درمان تومورهایی که در محل های بسیار حساس (مانند تومور مغزی و یا تومور نخاع) بسیار مفید و حیاتی میباشد . به وسیله ی بازوهای روباتیک سایبر نایف دیگر نیازی به استفاده از قالب سر و فیکس کردن سر بیمار در پرتو درمانی تومور مغزی نیست و این درمان را برای بیمار بدون درد خواهد کرد.

به علاوه، تکنولوژی جدید سایبر نایف میتواند هدف های متحرک مانند سرطان شش و ریه را هم نابود کند. این دستگاه قابلیت تنظیم بر اساس حرکات مرتب سینه هنگام نفس کشیدن را دارد . این باعث میشود که دیگر نیازی به نگهداشتن نفس توسط بیمار نباشد و درمان با سرعت بیشتری پیش رود. بدون هیچ برش و یا بیهوشی در طول درمان، اکثر بیماران میتوانند پس از پایان جلسه درمان به زندگی عادی خود برگشته و به فعالیت روزانه خود بپردازند.

برای نابود کردن تومور اعضایی که حین عمل ثابت نیستند و حرکت می‌کنند مثل با تومور ریه و پانکراس باید چه کار کرد؟ اگر از فناوری مناسبی استفاده نشود، در حین پرتودرمانی، اعضای سالم مجاور توده، هم در معرض توده قرار می‌گیرند و میزان پرتودهی توده هم کاهش می‌یابد.برای این منظور، از سیستمی به نام سیستم همگام‌سازی استفاده می‌شود. در این شیوه الیاف اپتیکی روی پوست شکم قرار داده می‌شوند که حرکت شکم را حین پرتودهی مشخص می‌کنند، یک الگوریتم کامپیوتری میزان حرکت شکم را محاسبه می‌کند و به بازوی روباتیک دستور می‌دهد که متناسب با حرکت شکم، تغییر جهت دهد.

نتیجه عمل به وسیله سایبر نایف در بسیاری ازغدد سرطانی بدن مخصوصا مغز، نخاع ، شش ، کلیه ،پانکراس ،ستون فقرات و پروستات شگفت انگیز است و درصد بسیار بالایی از بیمارن هیچ گاه دیگربه بیمارستان بر نمیگردند. باید در نظر گرفت که سایبر نایف برای تمامی تومورهای سرطان قابل استفاده نمیباشد بعنوان مثال نمیتوان از سایبر نایف جهت درمان سرطان سینه و یا کولون استفاده نمود.

نحوه کلی درمان بوسیله سیستم روباتیک سایبر نایف به صورت زیر است

مرحله اول : بسته به نوع تومور سرطان از بیمار ام آر آی و یا سی تی اسکن تهیه میشود.

مرحله دوم : اطلاعات سی تی اسکن و ام آر آی به سیستم کامپیوتری سایبرنایف جهت برنامه ریزی درمان داده میشود .نرم افزار پیشرفته این سیستم روباتیک به صورت بسیار دقیق برای نابود کردن تومور ،نوع ،مقدار و جهت تابش پرتو را برنامه ریزی میکند . در این مرحله با نظر متخصص مشخص میگردد چند جلسه برای درمان تومور کافی میباشد.

مرحله سوم : بیمار به اتاق سایبر نایف انتقال پیدا کرده و بر روی تخت دراز میکشد و در حالی که ماسکی بر روی صورت دارد و به موسیقی گوش میکند و بدون درد مورد درمان قرار میگیرد. معمولا هر دوره کمتر از ۵۰دقیقه به طول میانجامد و بیمار میتواند بعد از آن به محل اقامت خود بازگردد.

بسته به نوع تومور تعداد جلسات سایبر نایف مشخص میشود که به صورت معمول بین ۳تا ۱۰جلسه خواهد بود هر چند در تومورهای پیشرفته جلسات بیشتری نیاز است.

یکی از ویژگی های سایبر نایف این است که می‌توان بین جلسات درمانی فاصله انداخت که از نظر بالینی گاهی مفید است. علت این است که سلول‌های سرطانی مکانیسم ترمیم ضعیف‌تری نسبت به سلول های سالم دارند، در فاصله بین جلسات سایبرنایف، سلول‌های سالم غیرسرطانی می‌توانند ترمیم شوند، در حالی که هنوز سلول‌های سرطانی ترمیم پیدا نکرده‌اند. چنین فاصله‌اندازی بین جلسات درمان را نمی‌توان در شیوه‌های روتین، اعمال کرد.روش‌های پرتودرمانی روتین ممکن است به جلسات روزانه نیاز داشته باشند که ممکن است نهایتا چند هفته طول بکشند.

سایبر نایف شیوه ای جدید برای درمان سرطان

سایبر نایف روشی برای درمان سرطان کنسرسیوم ایرکاس

 

                   ونتیلاتور

خلاصه عملکرد دستگاه ونتیلاتور
ونتیلاتور دستگاهی است که تنفس را برای بیمارانی که به طور طبیعی قادر به تنفس نبوده یا احتیاج به کمک دارند ، فراهم می نماید. تهویه بر پایه دمیدن هوا و آزاد گذاشتن ریه ها به طور دوره ای استوار است که توسط ونتیلاتور انجام می گیرد.
در واقع تهویه عبارت است از دمیدن هوا به داخل ریه و خالی شدن آن به طور متناوب. از سوی دیگر بازدم یک عمل غیرفعال بوده و انجام آن به خاصیت الاستیک ریه هایی که هنگام دم متسع شده اند ، بستگی دارد. بنابراین کار ونتیلاتور در اصل ایجاد یک دم است و اگر فرصت کافی به ریه ها داده شود ، این هوا در حین بازدم خود به خود از ریه ها خارج خواهد شد. در فاز دم ، ونتیلاتور فشار و فلوی تنظیم شده را اعمال می کند ، دستگاه های خاصی نیز مقدار مناسب فلوی تنفس و الگوی زمانی بین دم و بازدم را کنترل می کنند.
ونتیلاتور با استفاده از یک فشار مثبت ریه ها را باد می کند ، فشار در داخل ریه ها متناسب با حجم گاز افزایش می یابد ، این فشار مثبت توسط لوله های مخصوص به ریه ها منتقل می شود. در بعضی ونتیلاتورها یک سوییچ جهت تعویض فاز از دم به بازدم در داخل دستگاه وجود دارد. در بعضی دیگر برگشت الاستیک سینه به طور طبیعی خروج گاز در هنگام بازدم را باعث می شود. البته در مدل های دیگر ، فشاری کمتر از اتمسفر باعث ایجاد فشار منفی در فاز بازدمی می شود.

اساساً تقسیم بندی ونتیلاتورها به دو صورت انجام می گیرد ؛ اول از جهت چگونگی طراحی ونتیلاتور برای مکانیزم تهویه ، به این معنی که دستگاه دارای چه مُد تهویه ای است و این که این حالات بر چه اساسی تقسیم بندی می شود.
در تقسیم بندی حالات تهویه هوایی می توان گفت دسته ای از آنها کلاسیک هستند که تمامی ونتیلاتورها دارا هستند (مثل SIMV) و دسته دیگر حالت هایی که مخصوص خود کمپانی سازنده ونتیلاتور است.
نوع دوم تقسیم بندی از این جهت است که ونتیلاتور بیمار را در چه محدوده سنی حمایت می کند. این بسیار مهم است که محدوده کاری ونتیلاتور از جهت سن بیمار مشخص باشد. حتی کسی که درخواست ونتیلاتور می کند ، باید دقیقاً مشخص کند که ونتیلاتور را برای چه منظوری می خواهد استفاده کند.

در ابتدا با چند اصطلاح آشنا شویم:
- حجم جاری: حجم هوای دمی و بازدمی در هر تنفس عادی و مقدار آن حدود ml 500 در یک مرد جوان سالم است.
- حجم تنفس در دقیقه: مقدار کل هوایی که در هر دقیقه وارد مجاری تنفسی می شود و برابر با حاصلضرب حجم جاری در تعداد تنفس در دقیقه است.
- نسبت "I:E": نسبت زمان دم به بازدم.
- PEEP: فشار مثبت راه هوایی در انتهای زمان بازدم.

ونتیلاتورهای جدید به گونه ای ساخته می شوند که محدوده وسیعی را بپوشانند. به عنوان مثال قبلاً حجم جاری مربوط به ونتیلاتورها از cc100 به بالا بود ولی در حال حاضر هنگامی که این حجم حتی تا cc 20 و یا cc 40 به ازای هر کیلوگرم باشد نیز می توان از ونتیلاتور استفاده کرد. از نظر فنی ، ونتیلاتورها می توانند تمام الکترونیک ، تمام پنوماتیک و یا تلفیقی از این دو باشد. در سیستم های قدیمی برای I:E (نسبت دم و بازدم) چند نسبت مشخص وجود داشت ، در حالی که در حال حاضر نسبت های پیوسته ای برای I:E وجود دارد و بدین ترتیب می توان نسبت های زیادی داشت.

مکانیزم عملکرد ونتیلاتور

برخی مُدهای کاری (حالت های کاری) در ونتیلاتور

IMV: مُدی از عملکرد ونتیلاتور است که اجازه می دهد بیمار تنفس خود به خودی در بین تنفس های از پیش تعیین شده تحویلی ونتیلاتور داشته باشد.

SIMV: در این مُد تنفس کنترل شده ای در فرکانس تنظیم شده به بیمار داده می شود و همچنین به بیمار اجازه داده می شود تا به صورت خودبخودی بدون هیچ کمکی در طول بازه های زمانی ، بین تنفس های کنترل شده تنفس کند. در این مُد ، اگر وقوع این تلاش ها به طور اهم نزدیک به زمان تنفس اجباری ایجاد شود ، تنفس های اجباری با تلاش های تنفس خودبخودی هماهنگ می شود. این مسئله امکان Overinfaltion را کاهش می دهد که این امر از قرار گرفتن تنفس اجباری بر روی تنفس اختیاری ناشی می شود.

Spontaneous: در این روش بیمار تنفس دارد. فقط برای تحت کنترل بودن تنفس ، بیمار به دستگاه متصل می شود.

ALC: این روش نیز برای بیمارانی که تنفس ندارند ، استفاده می شود و دستگاه به طور اجباری پارامترهای تعیین شده را به بیمار اعمال می کند.

Pressure Support: مُد عملکردی ونتیلاتور که برای تقویت کردن تهویه بیمار به طور همزمان با تلاش تنفسی استفاده می شود تا زمانی که به فشار تعیین شده برسد.

ونتیلاتور مهندسی پزشکی

تجهیزات مورد نیاز برای انجام آزمون های کیفی و کمی عبارتند از:
- آنالایزر ایمنی
- شبیه ساز ریه
- کالیبراتور ونتیلاتور

دستورالعمل های کیفی
بدنه / اسکلت دستگاه:
قسمت بدنه دستگاه را از نظر پاکیزگی و شرایط فیزیکی عمومی مورد بررسی قرار دهید. مطمئن شوید که روکش های پلاستیکی بی عیب هستند.

وضعیت نصب و نگهدارنده ها:
ایمنی بدنه تمامی اجزاء یا مانیتورهایی که دستگاه به آنها اتصال دارد (مانند منبع گاز اکسیژن ، مرطوب کننده) را چک کنید.

دو شاخه برق:
دو شاخه برق دستگاه را جهت آسیب دیدگی چک کنید. قسمت دوشاخه را تکان دهید تا از سالم بودن آن اطمینان حاصل کنید و اگر صدایی که نشان دهنده شُل بودن پیچ ها  است شنیده شد ، حتماً آن را بررسی کنید.

سیم برق:
سیم را برای نشانه ای از آسیب دیدگی بازرسی کنید. اگر آسیب دیده است ، تمام سیم را تعویض کنید و اگر قسمت آسیب دیده نزدیک به یکی از دو انتهای سیم بود ، فقط قسمت آسیب دیده را تعویض کنید (ببُرید) ؛ در این صورت به وضعیت فاز و نول هنگام اتصال به دو شاخه برق دقت نمایید. سیم های شارژر باتری را نیز چک کنید. همچنین در ونتیلاتورهای پرتابل وضعیت سیم های شارژ باتری را چک کنید.

نگهدارنده کششی سیم برق:
هر دو قسمت پلاستیکی انتهایی سیم برق را چک کنید و مطمئن شوید که سیم را به طرز خوب و ایمنی نگه داشته اند.

فیوزها و قطع کننده های مدار:
اگر دستگاه دارای سوییچ قطع کننده مدار است ، چک کنید که سوییچ آزادانه حرکت می کند. اگر که از دستگاه توسط یک فیوز خارجی محافظت می شود ، چک کنید که نوع و مشخصات الکترونیکی آن از همان نوعی است که روی بدنه مشخص شده است

کابل ها:   
شرایط عمومی کابل ها و دو انتهای آنها را بررسی کنید. کابل ها را  جهت  وجود شکاف و بریدگی در قسمت عایق بندی آنها آزمایش کنید.

اتصالات / بست ها:
تمامی اتصالات و بست های گاز را چک کنید. تمام بست های گاز باید محکم باشند و اصلا نشتی ندهند. باید اتصال تمامی متصل کننده های کلیدی (مانند اتصالات گاز) درست باشند و تمامی پین ها سر جای خود و به طرز ایمنی نصب شده باشند. اتصالات سیستم سانترال گاز طبی بیمارستان باید دارای DISS مناسب و یا بست های اتصال سریع باشند که نیاز به  استفاده از آداپتور را برطرف کنند.

فیلترها:
تمامی فیلترهای گازی را بررسی کنید. بررسی کنید که جایی نشانه ای از زنگ زدگی که دلالت بر وجود مایع یا گاز و یا جسم خارجی که باعث آلودگی منبع گاز شود ، وجود نداشته باشد.

سوییچ ها وکنترل ها:
قبل از تغییر هر کدام از کنترل ها و سوییچ ها ، شرایط آنها را چک کنید. اگر عملکرد هر کدام از آنها غیر معمول به نظر رسید (محدوده آلارم ها در پایان هر رِنج) امکان استفاده نامناسب کلینیکی را که منجر به نقص ابتدایی دستگاه می شود ، حتماً مدنظر قرار دهید.

چرخ ها و ترمزها:
اگر ونتیلاتور روی چرخ هایی قرار دارد ، شرایط آنها را چک کنید. اگر رشته هایی از پنبه یا نخ یا کهنه اطراف چرخ ها را فرا گرفته است ، آنها را جدا کنید و در مورد خوب چرخیدن آنها مطمئن شوید. از عملکرد ترمزها و قفل چرخ ها (اگر که در دستگاه موجود است) اطمینان حاصل کنید.

مکانیسم رفع فشار:
در صورت امکان ، مکانیسم رفع فشار ونتیلاتور را بررسی کنید ، به این گونه که مدار تنفسی را مسدود کنید و پیک فشار را روی نشانگرهای فشار بخوانید. مطمئن شوید که فشار فوق از مشخصات سازنده بالاتر نمی رود.

نکته: در صورت عدم دسترسی به دفترچه کاربری دستگاه ، اظهار نظر در مورد نتیجه تست میسر نخواهد بود.

فن و کمپرسور:
شرایط فیزیکی و نحوه عملکرد این دو قسمت را حتماً چک کنید. عملکرد خودکار دستگاه کمپرسور را هنگامی که فشار منبع گاز پایین تر از فشار مورد نیاز باشد ، آزمایش کنید. فن و فیلترهای کمپرسور را تمیز کنید و در صورت نیاز ، روغن کاری و تعویض کنید. البته به ملاحظات سازنده دستگاه توجه کنید.

باتری و شارژر:
در صورت امکان ، شرایط  فیزیکی و اتصالات باتری ها را بازرسی کنید. عملکرد آلارم هایی را که هنگام قطع برق با باتری کار می کنند ، چک کنید. ونتیلاتور را از برق بکشید تا ونتیلاتور با باتری کار کند ، شارژ شدن باتری و مدت زمانی که شارژ را نگه می دارد ، چک کنید. شرایط باتری را به وسیله فعال کردن آزمایش باتری یا با اندازه گیری ولتاژ خروجی بررسی کنید. سطح مایع را نیز بررسی کنید. زمانی را که لازم است باتری دیگری جایگزین شود با زدن یک برچسب که نشان دهنده زمان انجام این کار است ، مشخص کنید.

نمایشگرها / نشانگرها:
عملکرد تمام چراغ ها ، نشانگرها ، اندازه گیرها ، گیج ها و نمایشگرهای بصری روی ونتیلاتور و شارژ را تأیید کنید. از عملکرد تمام بخش های نمایشگر های دیجیتال مطمئن شوید.

سیگنال های صوتی:
سیگنال های صوتی را که از ونتیلاتور در هنگام کار کردن فعال می شوند ، چک کنید و مطمئن شوید که صدای آنها به طور مناسب باشد. اگر آلارم شنیداری قطع شده باشد و یا صدای آنها کم باشد ، به مسئول بخش یا پرستار در مورد اهمیت نگهداشتن صدای آلارم ها در سطح مناسب هشدار دهید.

مُدهای عملکردی:
باید این کار برای هر کدام از مدهای عملکردی انجام شود. در ونتیلاتورهای مراقبت ویژه به خصوص توصیه می شود که کلیه مُدهای عملکردی از جمله کنترل ، Assist/Control ، SIMV ، CPAP/PEEP ، Pressure Support را حتماً چک کنید.
ونتیلاتور را برای کار در مُد کنترل تنظیم کنید. چک کنید که آیا ونتیلاتور می تواند تنفس به شبیه ساز ریه دهد. همچنین در صورت داشتن مُد IMV ، ونتیلاتور را برای کار در مُد IMV تنظیم کنید ، چک کنید که آیا ونتیلاتور می تواند تنفس به شبیه ساز ریه دهد.

کمپرسور:
بر اساس توصیه های کارخانه آن را آزمایش کنید.

سیلندرهای گاز ، نشان دهنده های عقربه ای ، رگولاتورها:
تحقیق کنید که این اجزاء آماده هستند ، به درستی نصب شده اند ، در شرایط خوبی هستند و منبع گاز به اندازه مناسب وجود دارد.

برچسب ها:
چک کنید که تمام پلاکاردها و برچسب ها و کارت های دستور العمل ها خوانا باشد.

تجهیزات جانبی:
آماده بودن و شرایط لوازم جانبی و کمکی را چک کنید. تحقیق کنید که مدار تنفسی و فیلترها هماهنگ با پیشنهادات و دستورالعمل های کارخانه سازنده است. به دنبال وجود نشتی در مدار تنفسی باشید و مطمئن شوید که آداپتورها ، ثابت کننده ها و اجزاء (مثلا دریچه های دم ، PEEP و Yشکل و تله آب و نبولایزرها) به خوبی و به درستی عمل می کنند.

دستورالعمل های کمی
کنترلرها:
عملکرد مناسب و دقت کنترل ونتیلاسیون که هر کدام شامل موارد زیر است را تحقیق کنید:
Qn -1-1 حجم جاری یا Tidal Volume
Qn -1-2 نرخ تنفس یا Respiration Rate
Qn -1-3 زمان دم یا Inspiratory Time
Qn -1-4 نسبت دم به بازدم یا Inspiratory : Expiratory (I:E)
Qn -1-5 میزان جریان یا Flow
Qn -1-6 صحت غلظت اکسیژن
Qn -1-7 صحت فشار راه های هوایی

در مورد عملکرد و دقت کنترل های ونتیلاسیون و نمایشگرها تحقیق کنید. این آزمایشات نوعاً به وسیله اتصال ونتیلاتور به یک شبیه ساز ریه یا آزمایش کننده ونتیلاتور و مقایسه مقادیر اندازه گیری شده با تنظیمات روی دستگاه انجام می شود. از توصیه های کارخانه برای تنظیمات مناسب ونتیلاتور که در قسمت عملکرد و دقت ذکر شده است ، پیروی کنید. مقادیر اندازه گیری شده حداکثر باید 10% با تنظیمات تفاوت داشته باشند. میزان حجم کلی اندازه گیری شده به وسیله نمایشگر حجم در خروجی دریچه گازها یا دریچه Peep (در صورت استفاده) را ثبت کنید. حجم همچنین می تواند از محاسبه حجم جاری تحویل داده شده از حاصلضرب کامپلیانس مدار تنفسی و ریه مصنوعی (c) و v=c*PIP) PIP) به دست آید. برای تعیین کامپلیانس فوق (c) ، حجمی را روی ونتیلاتور تعیین و آن را به مدار تنفسی و یا ریه مصنوعی تحویل دهید ، سپس تغییرات به دست آمده در فشار را در ورودی ریه مصنوعی یادداشت کنید. کامپلیانس (c) از تقسیم این فشار ثبت شده بر حجم تحویل داده شده بدست می آید. تفاوت حجم اندازه گیری شده 10%± حجم کلی تنظیم شده در ونتیلاتور است. تعداد تنفس ها در یک دقیقه را یادداشت کنید. چک کنید که نرخ اندازه گیری شده می تواند 1 (تنفس/دقیقه) از نرخ تنفسی تنظیمی تفاوت داشته باشد. (در نرخ های تنفسی بالا می تواند تا bpm2 ± تفاوت داشته باشد.)
صحت غلظت اکسیژن تحویلی بایستی در حدود 10%± غلظت اکسیژن تنظیمی یا 3% اکسیژن تنظیمی باشد (هر کدام بزرگتر باشد).

پارامترها و آلارم های مانیتور شده:
در مورد عملکرد مناسب ، ایمنی و صحت پارامترهای مانیتور شده و آلارم های جانبی آن ها که می تواند شامل موارد زیر باشد ، تحقیق کنید:
Qn-2-1 نرخ تنفس
Qn-2-2 زمان دم
Qn-2-3 ماکزیمم فشار دم
Qn-2-4 ماکزیمم فلو دم
Qn-2-5 فشار پایان بازدمی مثبت یا PEEP
 Qn-2-6فشار متوسط مسیر هوائی
Qn-2-7 حجم (شامل حجم جاری و حجم دقیقه ای)
Qn-2-8 درصد اکسیژن دمی جزئی (FIO2)

ونتیلاتور را به شبیه ساز ریه یا آزمایش کننده ونتیلاتور وصل کنید و تحقیق کنید که مقادیر نمایش داده شده بیش از 10% با مقادیر شبیه سازی شده ، تفاوت نداشته باشند. شرایط ایجاد آلارم های صوتی و بصری را ایجاد کنید. چک کنید که پیام آلارم بر روی صفحه ظاهر می شود. اگر ونتیلاتور دارای ویژگی قطع آلارم است ، روش راه اندازی مجدد آن را (به صورت دستی یا اتوماتیک) چک کنید. عملکرد کنترل صدا را چک کنید که به درستی عمل می کند. اگر آلارم های صوتی قطع شده اند یا بر روی صدای کم تنظیم شده اند ، کارکنان را در مورد اهمیت نگه داشتن صدای آلارم ها در سطح مناسب آگاه کنید. اگر از کنترل آلارم از راه دور استفاده می کنید ، عملکرد صحیح آلارم و نشانگر آن را چک کنید.
باید فعال شدن آلارم (مثلاً فشار دمی ماکزیمم بالا ، فشار پایین ، اکسیژن دمی جزئی پایین) در حدود 10% از مقادیر تنظیم شده باشد (خاطر نشان می شود این آیتم در بیشتر مواقع شامل دستگاه ونتیلاتور مراقبت ویژه می شود).

آزمون های کمی از نوع ایمنی الکتریکی
این آزمون ها به صورت عمومی شامل موارد زیر است:
1- اندازه گیری مقاومت زمین حفاظتی
2- جریان نشتی زمین
3- جریان نشتی بدنه
4- جریان نشتی بیمار
5- جریان نشتی کمکی بیمار

دپارتمان های علمی

درباره کنسرسیوم

پنل آموزشی

آمار سایت

تعداد اعضای آنلاین : 0

تعداد کل اعضای کنسرسیوم : 1725

برای مشاهده اعضای آنلاین کلیک کنید

مراکز خدماتی و رفاهی طرف قرارداد

marakez

آموزش دستیار دندانپزشک در قم گزارش بازرسی ساخت دستگاه شبیه ساز منظورمانيتورینگ وکنترل یکپارچه قسمتهای مهم وحياتی درساختمان آستنیت ذهن درمانی زیستی‌ متخصصان حقوق دستیار دندانپزشک در مشهد بینه یا رختکن تجهیزات اتوماتیک آشنایی با دستگاه فتوتراپی جزا حمام فین کاشان کلاس ایمنی و بهداشت صنعتی (HSE) در کرج بازرسی سیم بکسل شب قدر صدور گواهی بین الملل فلوراید نیروگاه حرارتی پایپینگ امواج خدمات تست غیر مخرب در تبریز مجازی ژنتیک مولکولی معایب لیزردرمانی تفاوت قرص و کپسول کسب و کار دانش و فناوری کلاس تعمیر تجهیزات پزشکی در ارومیه متخصص برنامه نویسی بنیان گذار فطر اشنایی با آیین نامه تولیدکنندگان تجهیزات پزشکی پانسمان زخم امنیت در فلوئوروسکپی تجهیزات فلوروسکوپی شبکه دانلود نمونه سوالات امتحانی مهندسی پزشکی HIV دوازده فروردین درگاه خدا آموزش تعمیر یونیت دندانپزشکی استریلیزاسیون تجهیزات دندانپزشکی گیج کمبریج آموزش طب اسلامی دوره کار در داروخانه پرتودرمانی اثر ضد التهابی لیزر انرژی دوره ایمنی و بهداشت صنعتی (HSE) در گرگان آنالیز روغن امام حسین فيلترهاي آب پخشان آموزش تعمیر فشار سنج های آنالوگ در چابهار متن ادبی برای 22بهمن تنفيذ دستگاه تست آلتراسونیک شرکت مهندسین مشاور دوره های مهارت های هفتگانه دوره های مهارت های هفتگانه

logo کنسرسیوم دانشگاهیان و متخصصان ایران - تجهیزات بیمارستانی

حامیان کنسرسیوم ایرکاس

  • IRSME
  • RKA
  • ACS
  • IUE
  • RFTC
  • BQC
  • DNW
  • ICS
  • TUV-EMB
  • QAL
  • Ino
  • Allaiance
  • Tckit

تبلیغات در ایرکاس

دسترسی به ژورنال مقالات

az3

تصاویر اینستاگرام ایرکاس