دهان:

دهان اولين قسمت دستگاه گوارش است كه از لب ها شروع و به حلق منتهي مي گردد. در دهان دو فك وجود دارد.
فك بالا ثابت است و حركت نمي كند. ولي فك پائين حركت دارد و عمل باز و بسته شدن دهان را انجام مي دهد. در داخل استخوان هر فك حفراتي وجود دارد كه ريشه دندانها در آن قرار مي گيرد.
در اين حفرات دندانها بوسيله الياف دور دندان به استخوان فك متصل مي شوند. روي آرواره ها و دور دندان را لثه مي پوشاند به آرواره لثه و الياف نگهدارنده دور دندان بافت نگهدارنده دندان گفته مي شود.
دهان انسان در اعمال زيادي نظير حرف زدن خنديدن. چشيدن . گاز گرفتن. جويدن و بلعيدن غذا شركت دارد.
اولين قدم در راه گوارش غذا. خرد كرد و جويدن مواد غذايي است كه توسط دندانها صورت مي گيرد . هركدام از دندانها با شكل خاص
خود به عمل جويدن كمك كي كنند.
دندانهاي پيشين براي بريدن . دندانهاي نيش براي پاره كردن و دندانهاي آسيا براي خرد كردن لقمه شكل گرفته اند.

دوره های دندانی:

هر انسان در زندگي خود. دو سري دندان ( دندانهاي شيري و دندانهاي دايمي ) و سه دوره دنداني ( شيري. مخلوط و دايمي) ‌دارد. از حدود 6 ماهگي كه اولين دندان شيري در دهان نوزاد رويش ميابد . تا سن 6 سالگي كه اولين دندان دايمي در دهان مي رويد را دوره دنداني شيري مي گويند. در اين دوران فقط دندان شيري در دهان وجود دارد.
از 6 تا 12 سالگي به تدريج دندانهاي شيري جاي خود را به دندانهاي دايمي مي دهند. اين زمان را دوره دندانهاي مخلوط مي گويند.
در حدود 12 سالگي كه هيچ دندان شيري در دهان وجود ندارد و فقط دندانهاي دايمي در دهان هستند. تا پايان عمر را دوره دنداني دايمي مي نامند.

رویش دوباره دندان های طبیعی:
پژوهشگران موفق شدند با استفاده از سلولهاي بنيادي، دندان هاي طبيعي توليد کنند که به درد حساس بوده و مي توانند غذا را بجوند.

اگر چه اين پيشرفت مهم علمي بر روي موشها با موفقيت آزمايش شده اما دستاوردهاي آن راه را براي روياندن دوباره دندانهاي طبيعي در کساني که به دلايل طبيعي يا جراحت دندانهاي خود را از دست داده اند، هموار مي کند.

پژوهشگران با به خدمت گرفتن ويژگيهاي سلولهاي بنيادي(سلولهاي مادر که توانايي بالقوه توليد هر يک از بافتها و اندامهاي بدن را به صورت ذاتي در خود دارند)، دندان طبيعي توليد کرده اند.

دو نوع از سلولهاي بنيادي که دربردارنده تمام دستورالعمل هاي زيستي توليد دندان هستند با يکديگر ترکيب شدند و در بستري آزمايشگاهي حاوي مواد شيميايي و ويتامين هاي مختلف شروع به رشد و تغيير شکل کردند.

پس از 5 روز، جوانه کوچک دنداني شکل گرفت. در ادامه، جوانه دندان نورسته در جعبه پلاستيکي ويژه اي در عمق بدن موش جاگذاري شد. جوانه دنداني 60 روز آينده را در اين محفظه زيستي سپري کرد تا به يک دندان کامل تبديل شد.

شايد اين فرايند شگفت انگيز يا حتي باورنکردني به نظر آيد اما با استقرار جوانه دنداني در داخل بدن، پژوهشگران در پي اطمينان از اين موضوع بودند که پيامهاي شيميايي و عصبي مورد نياز براي رشد و نمو آن در دسترس خواهد بود.

6 هفته بعد، جوانه دنداني با استخوان آرواره در آميخته شد. دندان جديد داراي تمام ويژگيهاي دندان طبيعي مانند مينا، تاج، ريشه و رشته هاي ارتباطي است که آن را بر روي استخوان آرواره محکم نگه مي دارد.
مهندسي زيستي دندانهاي انساني به اين شيوه - نسبت به دندانهاي مصنوعي و کاشت نمونه هاي غيرطبيعي- جايگزين بهتري است که ظاهر طبيعي تري نيز دارد.

از سويي، دنداني که با نمونه هاي اصلي و طبيعي يکسان به نظر مي رسد به لحاظ رواني نيز براي بيماران پيامدهاي ارزشمندي دارد.

به گفته يکي از پژوهشگران دانشگاه علوم توکيو، دندانهايي که با استفاده از مهندسي زيستي توليد مي شوند کارايي بيشتري داشته و پس از پيوند هنگام گاز زدن يا جويدن غذا مشکلي ايجاد نمي کنند.

با اين وجود، نبايد به سلامت دندانهاي طبيعي بي توجهي کرد. دست کم روزي دو بار مسواک زدن با استفاده از خمير دندان حاوي فلورايد، حفاظت دندانها از در برابر غذاها و نوشيدني هاي شيرين و نيز مراجعه دوره اي به دندانپزشک همچنان ضروري است.