رایج ترین نوع چشم مصنوعی  ایمپلنت های کروی در اندازه و شکل چشم  است که  جراح در کاسه چشم که همان مدار چشم است  بعد از تحلیه چشم قرار میدهد. همانطور که فرایند درمان را می گیرد، دیگر بافت ها و عروق خونی به داخل و اطراف ایمپلنت در محل نگهدارنده مدار قرار داده میشود
عمل تخلیه چشم عبارتست ازبیرون آورن کامل کره چشم و یا محتویات آن که بدلایل مختلفی صورت می پذیرد.
از دلایل شایع آن عدم وجود دید درچشم همراه با درد پیشگیری ازصدمه به چشم مقابل برداشتن تومورهای داخل چشم و اصلاح وضیعت ظاهری بیمار می باشد.
در مواردی که فرد، فقط دچار مشکل ظاهری دریک چشم نابینا باشد عمل تخلیه چشم می توان از لنزهای تماسی مشابه باقسمت رنگی چشم (شامل قرینه عنبیه و مردمک) استفاده کرد.
دربرخی موارد نیز می توان طی یک عمل جراحی نسبتا کوچک، حس خارجی ناحیه چشم راکاهش داد و سپس از پروتزهای نازک شامل بخش رنگی و سفید رنگی خارجی کره چشم استفاده کرد. درصورت عدم تحمل نهایتا تخلیه چشم تنها راه اصلاح ظاهر بیمارخواهد بود .درهنگام تخلیه چشم یک بافت اسفنجی شبیه به استخوانهای بدن بجای کره چشم قرارداده می شود و عضلات چشم به آن متصل می گردد . در انتهای عمل یک پروتز بی رنگ ( کونفورمو) در زیر پلکها روی بافت جایگزین کره چشم قرار میگیرد پس از حدود۶ هفته پروتز بی رنگ بایک پروتز شبیه به چشم طبیعی تعویض می شود.
۱۲- ۶ماه پس ازعمل جراحی و پس از تستهای موید رشد عروق به داخل بافت اسفنجی، عمل سوراخ کردن بافت اسفنجی انجام می شود و تا ۲هفته بعد اتصال پروتز صورت می گیرد تاحرکت کامل در پروتز مشابه با چشم مقابل حاصل گردد. گاهی به علت حرکت قابل قبول در پروتز عمل سوراخ کردن انجام نمی شود.
توصیه
حتما جهت محافظت از تنها چشم سالم از عینک استفاده شود.
پروتزهای چشمی درگروهی از بیماران تولید حساسیت در بافتهای چشم و ترشح می کنند که ضروری است مشاوره باپزشک جراح صورت گیرد.
خارج کردن و شستشوی پروتز با فواصل زمانی مناسب و طبق دستور پزشک انجام شود، زیرا انجام این عمل بیش از حد توصیه شده، سبب افزایش ترشح می شود.
گاهی ماهها تاسالها پس از عمل جراحی و قراردادن پروتز برخی اعمل جراحی از قبیل اصلاح افتادگی پلک اصلاح شلی پلک پایین و برداشتن بافتهای اضافی رشد کرده و…. ضرورت دارد

نتایج تحقیقات انجام شده بر روی نوعی از ایمپلنت های چشمی که در بیماران کاملا نابینا مورد استفاده قرار گرفته بود، به تازگی توسط شرکت آلمانی Retina Implant منتشر شد.

این ایمپلنت حاوی 1500 میکرو فوتو دیود می باشد که هر کدام از این دیودها دارای تقویت کننده و الکترود های تحریکی مخصوص به خود می باشند. این فوتو دیود ها با تولید ایمپالس های الکتریکی که به مغز انتقال می یابند، شبکه ای با ابعاد 38x40 پیکسل ایجاد می کنند. سه نفر از بیمارانی که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند و بنا به دلایل موروثی به طور کامل نابینا بودند، پس از استفاده از این ریز تراشه که قطر آن به 3mm می رسد، هر یک به سطوح متفاوتی از بینایی دست یافته اند به طوری که در برخی موارد توانایی تشخیص اشیائی مانند چاقو و چنگالی که بر روی یک میز قرار گرفته بودند نیز مشاهده شد.(ثبت نام کلاس های تجهیزات پزشکی)

هسته اصلی این ایمپلنت، ریز تراشه ای با قطر 3mm و ضخامت 50μm می باشد، که حاوی مجموعه ای از 1500 مولد میدان پیکسلی است. لازم به توضیح است که هر پیکسل میدان دیدی معادل 70x70μm را پوشش می دهد. اساس کار این ایمپلنت بدین صورت است که فوتوسل ها، نوری که وارد چشم می شود را جذب می کنند و به این ترتیب آن را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل می کنند. قدرت سیگنالهای نور، مقدار جریان آزاد شده توسط هر الکترود را کنترل می نماید و موجب تحریک مناسب سلول های عصبی سالم شبکیه چشم می گردد. سپس ایمپالس های عصبی ایجاد شده توسط سلول های شبکیه، در شبکه عصبی باقیمانده در شبکیه، پردازش شده و از طریق اعصاب چشمی به قسمت بصری مغز ارسال می شوند و در نهایت منجر به ایجاد حس بینایی می گردند. به همین دلیل در تمام روش های بازیابی بینایی، وجود یک عصب بینیایی شرطی لازم برای عملکرد مناسب ایمپلنت های چشمی می باشد. منبع تغذیه این ایمپلنت نیز منبعی بیرونی می باشد که در پشت گوش قرار می گیرد.