پیام تبریک معاون وزیر و رئیس سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور به مناسبت 6 مرداد روز ملي ترويج آموزش هاي فني و حرفه اي و كارآفريني

 با سلام و تحيت

امسال در شرایطی به استقبال روز ملی ترویج آموزشهای فنی و حرفه ای و کارآفرینی می رویم که ایران عزیز بیش از هر زمان دیگری به مهارت تدبیر نیاز دارد. فضیلتی که به گواه تاریخ در روزهای سخت و دشوار منشاء توفیق و گشایش های عظیم بوده است و جز از رهگذر امید به ثمر نمی نشیند. خوش به سعادت آنانکه برای یاری کشور در چنین روزهایی آماده اند، چرا که ایرانیان مردان و زنان روزهای سخت خود را هرگز فراموش نمی کنند.

مهارت آموزی هنر تبدیل کردن دانایی به تواناییست. انسان های ماهر می دانند که دانستن برای توانستن کافی نیست و این آگاهی برای رشد و تعالی کشور حیاتی است. روز ملی ترویج آموزش های فنی و حرفه ای و کارآفرینی، مناسبتی ملی برای پاسداشت این تفکر و همه کسانی است که در این مسیر گام بر می دارند. وظیفه ماست که مدیرانی که با تلاش و خلاقیت می کوشند تا فعالیتهای مهارت آموزی اثربخش باشد و با احساس مسئولیت تمام درصدد کاهش دردها و آلام جامعه از طریق توانمندسازی مهارتی هستند؛ مربیان عزیز و گرانقدری که سمبل توانایی و خودباوری هستند و انگیزه شگرف آنها برای تربیت فرزندان ماهر این مرز و بوم با وجود ناملایمات، بی انتهاست؛ محققان، اصحاب رسانه و نخبگانی که با انتشار ایده های آگاهی بخش خود حساسیت جامعه را نسبت به اهمیت موضوع مهارت آموزی افزایش می دهند و در نهایت مهارت آموزانی که آسایش یادگیری مدرک محور را با رنج یادگیری فن و مهارت جایگزین کرده اند، قدر بدانیم و بر صدر بنشانیم.

بنده به نمایندگی از همکارانم در سازمان آموزش فنی و حرفه ای این روز را به همه علاقه مندان و فعالان عرصه مهارت آموزی تبریک عرض نموده و برایشان توفیق، عزت و سربلندی آرزومندم. از زحمات همه همکاران عزیز و گرانقدرم در سازمان و آموزشگاههای آزاد نیز صمیمانه قدردانی می کنم که با وجود محدودیت ها و تنگناهای موجود، صادقانه و با انگیزه در مسیر تعالی امر مهارت آموزی و سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور تلاش می کنند.

امیدوارم خداوند متعال به همه ما توفیق دهد تا بتوانیم در کنار هم با همدلی و همکاری، مأموریتها و مسؤولیتهای خود را در مسير بالندگي و رشد کشور عزیزمان به انجام رسانیم.

سلیمان پاک سرست

آموزشگاه فنی حرفه ای آپادانا عضو کنسرسیوم ایرکاس، برای تمام مهارت آموزان ایران عزیزمان آرزوی موفقیت و بهروزی دارد.

دهم تیر ماه بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی روز صنعت و معدن نامیده شده است.اختصاص این روز فرصت مناسبی است كه به مهم ترین موتور محركه اقتصاد یعنی بخش صنعت و معدن نگاهی اندیشمندانه شود چرا كه این بخش به عنوان عامل مولد اشتغال پایدار در افزایش تولید ناخالص ملی و در آمد سرانه نقش بسزایی دارد.

در سال ۱۳۵۷ با اوج گیری و سپس پیروزی انقلاب اسلامی معدن كاری و توسعه صنایع نیز مانند سایر فعالیتهای تولیدی به لحاظ تغییر و تحولات بنیادی در كشور دچار ركود گردید. بعد از تدوین و تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی، بر اساس اصول ۴۴ و ۴۵ قانون اساسی، برای جلوگیری از اتلاف ذخائر معدنی، شورای انقلاب اسلامی طی مصوبه ای از صدور اجازه بهره برداری جدید و یا تمدید مدت پروانه های قبلی ممانعت نمود و وزارت صنایع و معادن موظف شد كه قانون جدید معادن را تدوین نماید.

در تاریخ ۲۷/۱/۱۳۵۹ شورای انقلاب اسلامی بهره برداری از معادن توسط شركتها و موسسات دولتی را بلامانع اعلام نمود و متعاقب این امر طی ماده واحده ای كه بتصویب شورای انقلاب اسلامی رسید دادستان كل كشور موظف گردید كه ستادی بنام ستاد بهره برداری و حفظ و مراقبت معادن كشور را تشكیل دهد.

این ستاد در مراكز استانها و شهرستانها نیز تشكیل گردید و كلیه ستادهای مذكور بر اساس آئین نامه های مربوطه وضعیت معادن را مورد بررسی قرار داده و نسبت به تعیین بهره بردار با تایید ستاد مركزی اقدام می نمودند.

یكی از اعضای اصلی در ستاد بهره برداری و حفظ و مراقبت معادن كشور در مركزاستانها و شهرستانها، جهاد سازندگی بود.جهادگران به لحاظ ضرورتی كه احساس نمودند فعالیت گسترده ای را در زمینه معادن آغاز كردند.

در شرایط سیاسی اجتماعی خاص كه در سالهای اولیه بعد از پیروزی انقلاب در كشور وجود داشت و خصوصا فعالیت های وسیع گروهكهای ضد انقلاب وابسته به چپ و راست در جهت ایجاد ركود در امور اقتصادی و همچنین تحریم های اقتصادی استكبار شرق و غرب، جهادگران بر اساس اعتقادات و بر حسب وظیفه ای كه بر خود واجب میدانستند علیرغم همه كمبودها و مشكلات موفق به راه اندازی و فعال نمودن حدودا بیش از ۱۵۰ معدن مختلف در كشور شدند و در این راه دشوار و پر تلاطم با تلاشی فراموش نشدنی چندین شهید نیز تقدیم نمودند.

حضور جهاد سازندگی در معادن و توسعه صنایع همراه با بهره گیری از نیروی انسانی باعث كمكهای اقتصادی و فرهنگی به روستائیان همجوار مناطق معدنی و صنعتی گردید و امكانات رفاه نسبی جهت كارگران فراهم شد و بسیاری از آنها از سالها، استثمار شدن رهائی یافتند. و در این میان جهادگران انقلاب اسلامی در فعالیتهای معدنی و صنعتی نیز نظیر سایر امور با ایثار و از خود گذشتگی خدمت نمودند.

ایران با در اختیار داشتن منابع و ذخایر سوختی و همچنین سایر مواد معدنی مورد نیاز صنایع مختلف، در صورت برنامه ریزی صحیح و دراز مدت؛ قدرت و امكان كافی جهت حصول پیشرفت های عمده صنعتی و نیل به خود كفایی را دارد. استخراج معادن و معدنكاری و توسعه صنعت در زمینه های گوناگون صنعتی از دیر باز در كشور ما متداول بوده و بعضی از مورخین نوشته اند كه مردم ایران از اولین كسانی بوده اند كه مس را استخراج و ذوب نموده اند. آثار بسیاری از حفاری های عظیم كه در بیشتر معادن ایران و بخصوص معادن سرب و مس دیده می شود و همچنین باقیمانده ظروف و وسایل فلزی نیز مؤید فعالیتهای گسترده معدنی و صنعتی می باشند.

افزایش درآمدها و رشد بهره وری در بخشهای مختلف و همچنین رشد تقاضا و فعال تر شدن بانكها، بیمه، بورس و آموزش و همچنین گسترش بازارها، ارتقا نظام مدیریتی و حتی احترام به قانون، همه و همه از پیآمدهای توسعه صنعتی و بهره برداری بهینه از معادن است.

امروزه تقریبا در كلیه زمینه های صنعتی، كشاورزی، ساختمانی، داروئی، دفاعی، الكترونیكی، بهداشتی و … مواد معدنی و كانیهای اقتصادی بعنوان مواد اولیه و یا مواد خام و همچنین توسعه صنایع نقش بسیار مهمی را ایفا مینمایند و در مجموع یكی از اركان اصلی در اقتصاد هر كشور محسوب می شوند. بدیهی است كه اینگونه ثروتهای خدادادی و سرمایه های ارزشمند باید به نحوی مورد استفاده قرار گیرند كه ضمن حفظ حقوق نسلهای آینده با روشهای اصولی و صحیح حداكثر منافع حاصل گردد.

امام جعفر صادق (ع) در سن ۳۱ سالگی پس از مرگ پدرش به امامت رسید. امامت امام صادق(ع) همزمان با سال‌های پایانی حکومت بنی امیه و سال‌های آغازین حکومت بنی عباس بود و به علت ضعف و عدم استقرار نظام سیاسی، وی فرصت بسیار مناسبی برای فعالیت فرهنگی و مذهبی به دست آورد.

مقدمه

ابو عبدالله، جعفر بن محمد الصادق معروف به جعفر صادق، امام ششم شیعیان است. وی فرزند امام محمد باقر (ع) و ام‌فروه است. امام جعفر صادق (ع) در ۱۷ ربیع‌الاول ۸۳ هجری قمری (۷۰۲-۷۰۳ میلادی) در مدینه بدنیا آمد و در ۲۵ شوال ۱۴۸ هجری قمری در سن ۶۵ سالگی توسط منصور دوانیقی، خلیفه عباسی مسموم شد و به شهادت رسید. امام صادق(ع) بیشترین سال عمر را در میان یازده امام اول شیعیان داشته‌ است. 

نام‌ها و القاب امام جعفر صادق (ع)
معروفترین لقب امام ششم، صادق به معنی راستین و راستگو است و القاب دیگر او عبارتند از:
- فاضل (دارای فضیلت و برتری)
- قائم (به معنی ثابت و پایدار، قیام کننده، برپا و استوار)
- کامل (و او کسی است که از عیب‌ها منزه و دور و برکنار است)
- منجی (نجات بخش و رستگار کننده، عامل رستگاری و نجات)
- کلمه الحق (سخن حق)
- لسان الصدق (راستگوی در سخن، گویای راستی)
- صابر (بردبار) امامت امام صادق (ع)
به عقیده شیعه دوران امامت امام جعفر صادق (ع) ۳۴ سال بوده که با اواخر حکومت امویان و اوایل حکومت عباسیان مصادف بوده‌است. امام صادق (ع) با پنج تن از خلفای بنی امیه، هشام بن عبدالملک، ولید بن یزید بن عبدالملک، یزید بن ولید بن عبدالملک، ابراهیم بن ولید و مروان بن محمد ملقب به حمار و دو تن از خلفای بنی عباس ابوالعباس (عبدالله بن محمد) معروف به سفاح و ابوجعفر معروف به منصور دوانیقی معاصر بود. 

جنبش فرهنگی در دوران امامت امام جعفرصادق (ع)
عصر امام صادق (ع)، عصر جنبش فرهنگی و فکری و برخورد فرق و مذاهب گوناگون بود. پس از زمان رسول خدا دیگر چنین فرصتی پیش نیامده بود تا معارف اصیل اسلامی ترویج گردد، بخصوص که قانون منع حدیث و فشار حُکّام اموی باعث تشدید این وضع شده بود. لذا خلأ بزرگی در جامعه آن روز که تشنة هرگونه علم و دانش و معرفت بود، به چشم می خورد.

امام صادق با توجه به فرصت مناسب سیاسی و نیاز شدید جامعه، دنباله نهضت علمی و فرهنگی پدرش را گرفت و حوزه وسیع علمی و دانشگاه بزرگی به وجود آورد و در رشته های مختلف علمی و نقلی شاگردان بزرگی تربیت کرد. شاگردانی چون: هشام بن حکم، مفضل بن عمر کوفی جعفی، محمد بن مسلم ثقفی، ابان بن تغلب، هشام بن سالم، مؤمن طاق، جابر بن حیان و . . . . تعداد شاگردان امام را تا چهار هزار نفر نوشته اند. ابوحنیفه رئیس یکی از چهار فرقه اهل سنت مدتی شاگرد ایشان بود و خودش به این موضوع افتخار کرده است. شهادت امام جعفر صادق(ع), 25 شوال شهادت امام صادق (ع), زندگینامه امام جعفر صادق (ع)معروفترین لقب امام ششم، صادق به معنی راستین و راستگو است امام جعفر صادق (ع) از فرصت های گوناگونی برای دفاع از دین و حقانیت تشیع و نشر معارف صحیح اسلام استفاده می برد. مناظرات زیادی نیز در همین موضوعات میان ایشان و سران فرقه های گوناگون انجام پذیرفت که طی آنها با استدلال های متین و استوار، پوچی عقاید آنها و برتری اسلام ثابت می شد. همچنین در حوزه فقه و احکام نیز توسط ایشان فعالیت زیادی صورت گرفت، به صورتی که شاهراههای جدیدی در این بستر گشوده شد که تاکنون نیز به راه خود ادامه داده است. بدین ترتیب، شرایطی مناسب پیش آمد و معارف اسلامی بیش از هر وقت دیگر از طریق الهی خود منتشر گشت، به صورتی که بیشترین احادیث شیعه در تمام زمینه ها از امام صادق نقل گردیده و مذهب تشیع به نام مذهب جعفری و فقه تشیع به نام فقه جعفری خوانده می شود.

پس از به قدرت رسیدن عباسیان، همانطور که آن حضرت پیش بینی کرده بود فشار بر شیعیان افزایش یافت و با روی کار آمدن منصور این فشار به اوج خود رسید. امام جعفر صادق (ع) نیز از این فشار ها مستثنی نبود. این دوران، یعنی چند سال آخر عمر آن حضرت بر خلاف دوران اولیه امامتشان،‌ دوره سختی ها و انزوای دوباره آن حضرت و حرکت تشیع بود. منصور شیعیان را به شدت تحت کنترل قرار داده بود. سرانجام کار به جایی رسید که با تمام فشارها، منصور چاره ای ندید که امام صادق را که رهبر شیعیان بود از میان بردارد و بنابراین توسط عواملش حضرت را به شهادت رساند. آن حضرت در سن 65 سالگی در سال 148 هجری به شهادت رسید و در قبرستان معروف بقیع در کنار مرقد پدر و جدّ خودش مدفون گردید.
در زمینه فضایل و مکارم اخلاقی حضرت صادق روایات و وقایع بسیار زیادی نقل شده است. آن حضرت با رفتار کریمانه و خلق و خوی الهی خود بسیاری از افراد را به راه صحیح هدایت فرمود، به گونه ای که پیروان دیگر مکاتب و ادیان نیز زبان به مدح آن حضرت گشوده اند.

شهید سید محمدحسینی بهشتی در دوم آبان ۱۳۰۷ هجری شمسی در اصفهان چشم به جهان گشود. پدرش از روحانیان اصفهان و امام جماعت مسجد لومبان بود. وی از چهار سالگی به مکتب رفت و در اندک زمانی قرائت قرآن و خواندن و نوشتن را آموخت و با ورود به دبیرستان به دلیل علاقه به تحصیل علوم دینی، مدرسه را‌‌ رها و در سال ۱۳۲۱ وارد حوزه علمیه شد.

به سال ۱۳۲۵ یعنی در هجدهمین بهار زندگی خود به قم عزیمت کرد و در کنار تحصیل علوم دینی، در سال ۱۳۲۷ موفق به دریافت دیپلم ادبی در امتحانات متفرقه شد. در‌‌ همان سال، وارد دانشکده الهیات معقول و منقول شد و در سال ۱۳۳۰ با دریافت درجه لیسانس به قم بازگشت و در دبیرستان حکیم نظامی مشغول تدریس زبان انگلیسی شد.

در سال ۱۳۳۱ ازدواج نمود که حاصل این پیوند، دو پسر و دو دختر بود. وی در سال ۱۳۳۳، دبیرستان دین و دانش قم را تأسیس نمود و تا سال ۱۳۴۲ سرپرستی آن را برعهده داشت. در فاصله سال‌های ۱۳۳۵ تا ۱۳۳۸، دوره دکترای فلسفه الهیات را گذراند سپس، با شرکت فعال در مبارزات سال‌های ۴۱ و ۴۲ از سوی ساواک مجبور به عزیمت از شهر قم به تهران گردید.

این شهید راست قامت تاریخ به پیشنهاد و درخواست آیت الله حائری رحمه الله و آیت الله میلانی رحمه الله به هامبورگ عزیمت و سرپرستی مسجد و تشکل مذهبی جوانان آن شهر را عهده دار و به فعالیت‌های عمیق دینی و فرهنگی پرداخت. در طی این مدت سفرهایی به عربستان، سوریه، لبنان، ترکیه و عراق (به منظور دیدار امام رحمه الله) انجام داد.

سرانجام در سال ۱۳۴۹، به ایران بازگشت و به فعالیت‌های علمی، فرهنگی و سیاسی روی آورد. در این مدت، چندین بار توسط ساواک دستگیر و روانه زندان شد. در آذر ماه ۱۳۵۷ به فرمان امام خمینی رحمه الله شورای انقلاب را تشکیل داد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره به عنوان ایدئولوگ و لیدر در صحنه‌های سیاسی، اجتماعی به فعالیت می‌پرداخت.

حزب جمهوری اسلامی را با هدف تربیت و شناسایی نخبگان سیاسی فرهنگی پایه گذاری نمود. در تدوین قانون اساسی به عنوان نایب رئیس مجلس خبرگان ایفای نقش می‌کرد. پس از استعفای دولت موقت در سال ۱۳۵۸، مدتی به عنوان وزیر دادگستری و سپس، از سوی امام خمینی رحمه الله به ریاست دیوان عالی کشور منصوب گردید.

وی سرانجام در حین انجام وظیفه در این سمت بود که در شامگاه ۷ تیر سال ۱۳۶۰ در حین سخنرانی در تالار حزب جمهوری اسلامی بر اثر انفجار ساختمان حزب توسط منافقین به همراه کاروان ۷۲ نفره خود به خیل عظیم شهدای کربلا پیوست.