امام زین العابدین علیه السلام در تاریخ پنجم شعبان سال 38 هجری قمری در شهر مدینه چشم به جهان گشود. پدر بزرگوار امام زین العابدین، حضرت امام حسین علیه السلام امام سوم شیعیان جهان و مادر گرامی آن حضرت ـ چنان که مشهور است ـ شهربانو دختر یزدگرد آخرین پادشاه سلسله ساسانیان و از نوادگان انوشیروان است. او از بهترین زنان عصر خویش محسوب می شده است.

- ماجرای ازدواج مادر امام سجاد علیه السلام
پس از شکست یزدگرد سوم و فتح ایران، شهربانو به مدینه آورده شد. چون خواستند وی را بفروشند. امیرمؤمنان علیه السلام آنها را از این عمل بازداشت و پیشنهاد فرمود که شهربانو به اختیار خود، شخصی را به همسری خویش انتخاب کند و مهریه او نیز از بیت المال پرداخته شود. شهربانو امام حسین علیه السلام را برگزید. امیرمؤمنان علیه السلام از این انتخاب بسیار خوشحال شد و فرزند خود امام حسین علیه السلام را به نکوداشت و احسان در حق وی بسیار توصیه کرد. ثمره این ازدواج، امام زین العابدین علیه السلام است.

- ازدواج امام سجاد علیه السلام
امام زین العابدین علیه السلام با بانوی محترمی که کنیز بود، ازدواج کرد. این عمل ایشان به دنبال ازدواج پدرگرامیش امام حسین علیه السلام به منظور مبارزه با سنت غلطِ ازدواج نکردن با اسیران صورت گرفت، چون در آن زمان اهالی مدینه برای خود عار می دانستند که با کنیز ازدواج کنند و صاحب فرزند شوند. امام زین العابدین علیه السلام با این عمل خداپسندانه ـ که موجب حرمت و آزادی کنیزان می شد ـ موجب رواج این روش پسندیده در جامعه آن روز گردید.

زندگینامه امام سجاد علیه السلام, میلاد امام سجاد(ع), 5 شعبان میلاد امام سجاد(ع

مادر امام سجاد(ع) شهربانو، دختر یزدگرد سوم ـ آخرین پادشاه ساسانی بوده است

- القاب امام سجاد علیه السلام
امام علی بن الحسین علیه السلام دارای القاب بسیاری هستند که معروفترین آنها سجاد و زین العابدین است. مردم گوهرشناس و عارفان حق جو ـ آن هم نه تنها شیعیان بلکه همه کسانی که در دوران سیاه و خفقان آمیز آن زمان، در پی گوهری شب افروز بودند ـ ایشان را با القابی چون سید عابدان، پیشوای زاهدان، مهتر پرهیزگاران، امام مؤمنان، زیور صالحان و چراغ شب زنده داران می خواندند و این همه، نه از سر تملق طمع و غلو، بلکه از سر صدق بود. در واقع هر یک از القاب حضرت علیه السلام نشان دهنده کمال نفس، ایمان، تقوی و اخلاص ایشان و بیان کننده اعتقاد و اعتماد مردم به آن امام همام است.

- ویژگی های امام سجاد علیه السلام
علی بن الحسین علیه السلام در کلیه صفات بارز انسانی و اخلاق و فضیلت در حد کمال بوده است. آن حضرت در زمان خویش عالی ترین، پارساترین، بردبارترین و محترم ترین افراد به شمار می رفته و دارای زبانی گویا و فصیح و برخوردار از اخلاق کریمه بوده اند. ایشان با مردم بسیار مهربان و نسبت به فقرا و نیازمندان بسیار بخشنده بودند. شخصیت آن حضرت چنان بود که دوست و دشمن را تحت تأثیر قرار می داد تا آنجا که یزید بن معاویه پس از «واقعه حرِّه» که دستور داد کلیه اهالی مدینه با وی بیعت کنند تنها امام زین العابدین علیه السلام را از این فرمان استثنا کرد.

- کتب و آثار امام سجاد علیه السلام
از امام زین العابدین علیه السلام احادیث بسیاری در بیان احکام الهی و شیوه های زندگی به یادگار مانده است. ایشان دو اثر ارزنده نیز به نام های «صحیفه سجادیه» و «رساله حقوق» دارند که دریایی است از حقایق الهی، مکارم اخلاقی و معارف انسانی و عمدتا در قالب دعا بیان شده است. رساله حقوق مشتمل بر حقوق متقابل افراد با یکدیگر، و نیز حق خداوند بر آنان و حقوق اعضا مختلف بدن است.

در تاریخ تمدن بشری کم بوده­ اند کسانی که برای برافراشته داشتن چراغ حق و ترویج اخلاق کریمه، همه هستی و آمال خود را بر سر هدف خویش بگذارند.

کمر بستن برای احیای حقیقت خواهی، همتی جانانه می­طلبد و تنها از مردانی چون حسین(ع) برمی آید که آزادگی و شور حقیقت­ جویی­اش، چنان حماسه­ای آفرید که تا همیشه نامش جاودان و موجب احترام انسان­های حق­ طلب خواهد بود.

امام حسین(ع) هنگامی که تحریف­گران حقیقت، از سنت و سیره پیامبر اکرم(ص) و آنچه خداوند در شریعت اسلامی و از زبان قرآن بنا نهاده بود، تصویری مغایر با واقعیت ارائه کردند، بر خود فرض دید تا برای احیای آن سنت فراموش شده و نهادینه کردنش در میان امت اسلام، قیام تاریخی و حماسی­اش را آغاز کند و بدین ترتیب، از دین جد خود پاسداری کند.

می­توان نمونه­ هایی از رادمردی پاسداران را در تاریخ انقلاب اسلامی ایران یافت؛ پاسدارانی که در دفاع از کیان و کشور خود فداکاری کردند و با روحیه شهادت­طلبی، انسجام درونی و خلاقیت نظامی، در صحنه­های مختلف به نبرد پرداختند و با الهام از حضرت سالار شهیدان، اباعبدالله الحسین(ع)، با بذل خون و جان خویش و جانبازی­ها و ایثارگری­ها، نگذاشتند دست سربازان شیطان، به ذره ­ای از خاک میهن اسلامی برسد. روز پاسدار را به همه ارجمندان پاسدار، شادباش می­گوییم.

چهارم شعبان، سال روز ولادت پرچم دار بزرگ کربلا، حضرت عباس بن علی علیه السلام است. عباس بن علی علیه السلام در سال 26 هجری قمری، در مدینه، دیده به جهان گشود. وی در دامان امیرالمؤمنین علی علیه السلام و مادر گرامی اش به گونه ای پرورش یافت که به مظهر غیرت، ایثار و شجاعت، بدل گشت. عباس بن علی علیه السلام در طول حیات خویش از محضر پدر و برادرانش، بیشترین بهره را برد و جامع فضایل نیکو گردید. آن بزرگوار آن چه را از محضر آن سه امام معصوم آموخته بود، در کربلا آشکار ساخت و حماسه ساز نام آور عاشورای حسینی شد.

کنسرسیوم ایرکاس ولادت حضرت قمر منیر بنی هاشم و روز جانباز را به تمام شیعیان و پیروان آن بزرگوار تبریک و تهنیت عرض می نماید.

حسین کسی است که خورشید در چشم هایش می خندید و ماه از پیشانی اش می خرامید. گیسوانش سایبان جهان و دست هایش عطوفت آشکار خداوند بود. راز پنهان حقیقت در سینه اش تاب می خورد و معنای جاویدان بودن از نگاهش می تراوید. حسین تجلی جمال خداوندی در زمین و ظهور جلال حضرت حق در زمان است. زیستن، از پس آمدن حسین علیه السلام معنای راستین خویش را بازیافته و مردن، با ابدیت آسمانی پیوند خورده است. حسین سرشت صالح انسان و طینت پاک خلقت است. سرچشمه ای که تمام رودخانه ها از سر انگشت هایش جاری شده و همه دریاها از آبشخور پر شکوه چشم هایش جوشیده است.

ولادت امام حسین علیه السلام

حضرت اباعبداللّه الحسین علیه السلام در روز سوم شعبان سال چهارم هجری، در شهر مدینه چشم به جهان گشود. پدرش امیر مؤمنان علی علیه السلام و مادرش سرور زنان جهان، فاطمه زهرا علیهاالسلام است.پس از ولادت، این مولود مبارک را در دستان رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله قرار دادند، آن گاه پیامبر صلی الله علیه و آله در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه خواند و سپس دستور داد تا گوسفندی را به عنوان عقیقه قربانی کنند.امام حسین علیه السلام حدود شش سال و چند ماه از دوران حیات نورانی رسول گرامی خدا صلی الله علیه و آله را درک کرد و در این مدت، همواره مورد توجهات و محبت های بی نظیر آن حضرت قرار گرفت که از آن شمار، بارها و بارها شنیده شد که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمود: «حسین از من است و من از حسین هستم».

مراسم نامگذاری

در روایتی از امام رضا علیه السلام آمده است که در مراسم نامگذاری امام حسین علیه السلام جبرئیل از سوی خدا آمد و پس از عرض تبریک و تهنیت خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله گفت: یا رسول اللّه ! خداوند سلام می رساند و می فرماید: نسبت علی علیه السلام به تو، نسبت هارون علیه السلام به موسی علیه السلام است. از این رو، نام این مولود مبارک را به نام فرزند هارون «شُبَیْر» نامگذاری کن که به زبان عربی «حسین» می باشد.تاریخ نگاران اسلام می نویسند: در زمان قبل از اسلام، نام های حسن، حسین و محسن وجود نداشت و کسی را به این نام نامگذاری نکرده بودند، بلکه این نام ها از اسم های بهشتی بود که جبرئیل آن ها را بر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله عرضه داشت. سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله دستور داد قوچی را در روز هفتم تولد امام حسین علیه السلام به عنوان «عقیقه» قربانی کنند و در راه خدا احسان نمایند.

مقام ارجمند حسین علیه السلام از زبان پیامبر صلی الله علیه و آله

روزی امام حسین علیه السلام در دوران کودکی در آغوش پیامبر صلی الله علیه و آله بود و پیامبر او را نوازش می کرد و او را می خندانید. در این هنگام یکی از همسران پیامبر صلی الله علیه و آله به آن حضرت عرض کرد: ای رسول خدا! شما چقدر این کودک را دوست دارید و با دیدار او شاد می شوید!رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: چرا با دیدار او شاد نگردم، در حالی که او میوه قلب من و نور چشمم است؟
احترام به برادرامام حسین علیه السلام به برادرش امام مجتبی علیه السلام بسیار احترام می گذاشت و همواره با او، همگام و همراه بود و هیچ گاه میان دو برادر فاصله ای نیفتاد و آن چه یکی انجام می داد، دیگری می پسندید و می پذیرفت.از امام باقر علیه السلام نقل است که امام حسین علیه السلام به قدری برادرش امام مجتبی علیه السلام را گرامی می داشت و بزرگ می شمرد که هیچ وقت در حضور او سخن نمی فرمود. پیوسته وحدت کلمه و اتفاق نظر در میان دو برادر برقرار بود. هنگامی که امام مجتبی علیه السلام با معاویه پیمان صلح بست، امام حسین علیه السلام پیمان برادرش را محترم شمرد و وقتی امام حسن علیه السلام به شهادت رسید و عراقیان نامه های متعددی برای آن حضرت نوشتند تا با رهبری ایشان، معاویه را از خلافت خلع و با آن حضرت بیعت کنند، امام حسین علیه السلام در پاسخ به نامه ها، پیمان صلح برادرش را پیمان خود خواند و به آن ها پاسخ منفی داد.

کنسرسیوم ایرکاس ولادت امام حسین (ع) را به همه شیعیان و مسلمانان جهان تبریک و تهنیت عرض می نماید.